II. Plan Estrategikoak (2007-2013), testuinguru politiko berezi baten ondorioz, ezohiko aurrerapenak sartu zituen, gaur egun oraindik abangoardistak direnak: ekoizpen ekologikorako aholkularitza-zerbitzu publiko bat sortzea; merkaturatze-zirkuitu laburrak bultzatzea; ekoizpen-sektorea artikulatzea (neurri batean, erosketa publiko ekologikoaren aldeko apustu irmoari esker); tokiko barietateak eta abeltzaintza estentsiboa erabiltzeko interes eta laguntza handiagoa; edo berriak bultzatzea. Batzuk Aldeko esparru politikoaren hausturak atzerapauso handiak eragin zituen horren inguruan, eta 2017-2020 aldirako III. Plan Estrategikoak interes agroekologikoko zenbait ekintza sartzen ditu, hala nola merkaturatze-zirkuitu motzak edo nekazaritza-biodibertsitatea erabiltzea, nekazaritza ekologikoaren konbentzionalizazioaren adibide ona da, ekintza horietarako finantza-esparru argirik ez planteatzeaz gain.
Iturria: https://blogs.fuhem.es/forotransiciones/wp-content/uploads/sites/51/2019/01/LOPEZyALVAREZ2-1.pdf
Plan osoa: https://www.juntadeandalucia.es/export/drupaljda/libro_plan_ae.pdf
- Arautzen
- Tokiko instituzioa